-
1 prowadzić
глаг.• вести• водить• возить• выставлять• дирижировать• ехать• заведовать• командовать• наводить• направить• направлять• отвести• отводить• отвозить• повести• повозить• поступать• править• привести• приводить• проводить• руководить• увести• управлять• устремить• устремлять* * *prowadz|ić\prowadzićony несов. вести;\prowadzić pod rękę вести под руку; \prowadzić samochód вести машину (автомобиль); \prowadzić do zwycięstwa вести к победе; \prowadzić piłkę спорт. вести мяч; \prowadzić korespondencję переписываться, вести переписку
+ wieść* * *prowadzony несов.вести́prowadzić pod rękę — вести́ по́д руку
prowadzić samochód — вести́ маши́ну (автомоби́ль)
prowadzić do zwycięstwa — вести́ к побе́де
prowadzić piłkę — спорт. вести́ мяч
prowadzić korespondencję — перепи́сываться, вести́ перепи́ску
Syn:
См. также в других словарях:
kiwać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, kiwaćam, kiwaća, kiwaćają {{/stl 8}}– kiwnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kiwaćnę, kiwaćnie, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} rytmicznie poruszać czymś raz w jedną, raz w drugą stronę; kołysać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kozłować — ndk IV, kozłowaćłuję, kozłowaćłujesz, kozłowaćłuj, kozłowaćował, kozłowaćowany 1. lotn. «o samolocie: podskakiwać przy lądowaniu po nieprawidłowym dotknięciu ziemi, wskutek błędu pilotażu, nierównej powierzchni lub porywistego wiatru» 2. sport.… … Słownik języka polskiego
dryblować — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}driblować {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dryblowaćluję, dryblowaćluje, dryblowaćany, sport. {{/stl 8}}{{stl 7}} w piłce nożnej, hokeju i koszykówce: prowadzić piłkę lub krążek, często zmieniając ich kierunek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kozłować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kozłowaćłuję, kozłowaćłuje, kozłowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o samolocie: podskakiwać przy lądowaniu, odrywać się na krótko od ziemi wskutek błędu pilotażu; robić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego
gra — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grze; lm D. gier {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabawa towarzyska, w której występuje element współzawodnictwa, określona ustalonymi regułami; rozgrywka sportowa prowadzona… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
toczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, toczyćczę, toczyćczy, toczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać coś ruchem obrotowym, transportować coś na kołach, rolkach itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Toczyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
